Blankenberge # 04

Nog steeds op zoek. Niet in de straten van Blankenberge, maar in Rotterdam. Naar een jonge allochtone acteur die Idriss kan en wil spelen. De lead die ik gisteren kreeg liep op niets uit en ik moet verder zoeken. Het kan toch niet zo zijn dat in Rotterdam geen enkele allochtone acteur te vinden is?

Ondertussen repeteren we verder zonder Idriss. Ik begin met de 'grote' scènes, groepsscènes met veel acteurs op toneel. Ook de actrice die Mevrouw Verplancke speelt is deze week afwezig. Maar al zoekend worden de verhoudingen tussen de verschillende personages steeds duidelijker. Hoe Armand en Philippe buiten de groep van vaste medewerkers van de bistro Blankenberge staan. Hoe het onderlinge intelligentieniveau verschilt.

Brigitje zoekt haar weg door het liedje. Het lied "Mon Amour, Mon Ami" dat ik vorige week heb voorgesteld. Het is nog niet makkelijk, maar ik heb er alle vertrouwen in. De Franse tekst gaat snel en het lijkt alsof de zangeres woorden inslikt. Toch is dat niet zo. Ze zingt alle woorden compleet alleen de juiste klemtoon en het juiste ritme vinden is nog moeilijk.