Geep

De vrouw heeft een mantelpak aan met een groene visgraat. Omdat de geep ook een groene graat heeft noem ik haar hier Geep. (Ik schreef eerst Geepje, maar dat vond ik nogal kleinerend klinken, en ondanks dat ze klein van stuk is vond ik dat niet passend.) Ze zit naast me tijdens de afdelingsvergadering. Ze heeft een wipneus en vrolijk lachende, ondeugende ogen. Ze is als laatste binnengekomen en weet daarmee natuurlijk de aandacht op zich te vestigen. Ze is niet jong meer, ouder dan ik, schat ik maar heeft een vrolijke en ondeugende uitstraling. Het is een lunchvergadering en voor ons staan op aluminiumschalen broodjes uitgestald en fruit. Halverwege de vergadering vraagt ze me of mijn armen lang genoeg zijn om fruit van de schaal te pakken. "Wat wilt u?" vraag ik beleefd. "Een banaan," antwoordt ze. "Vrouw met banaan, nogal Freudiaans," zeg ik, me tegelijk afvragend of ik met deze opmerking niet te ver ga en hiermee het terrein van de ongewenste intimiteiten betreedt. Maar ze lacht vrolijk en neemt de banaan van me aan. Ik durf bijna niet te kijken hoe ze de banaan tussen haar volle rode gestifte lippen laat verdwijnen.

Reacties

Populaire posts