Eenakterfestival: Vrijdag

Naast mijn eigen voorstelling zie ik op vrijdag nog twee andere voorstellingen. De eerste van de winnaar van het Gouds Eenakterfestival. Een stuk getiteld Havermoutdromen. Een vrouw keert terug van een vakantie alleen naar haar jaloerse echtgenoot. Die heeft haar voordat ze wegging geslagen, vandaar dat ze even rust nodig had in Italië. Het is een merkwaardig stuk en de spelers weten me niet echt te overtuigen. Het duurt me te lang om tot de eindconclusie te komen. De man is als acteur erg grappig, dat is waar, maar is niet overtuigend als de driftige man die zijn vrouw heeft geslagen.

Als laatste op de avond speelt Risk een stuk waarvan ik tijdens het kijken het vermoeden heb het al eens eerder te hebben gezien, tijdens het studenteneenakterfestival. Toen heette het niet De brief van Bernhard maar De brief van Don Juan en hadden de vijf dames die komen opdagen bij het sterfbed van de aanbeden geliefde andere namen. Nu heten ze plotseling Beatrix, Wilhelmina, Maxíma, Laurentien en Alexia. Het schijnt dat er een stuk bijgemaakt is om het iets langer te maken voor het eenakterfestival maar naar mijn bescheiden mening is het ongeveer hetzelfde stuk. Ook zijn er twee nieuwe spelers. Dat doet er verder niet toe want het niveau van het spel is niet erg hoog en ze zullen met dit stuk zeker de eerste prijs niet in de wacht slepen. Alleen de Grote Actrice die Wilhelmina speelt vind ik opnieuw geweldig.