Patrick Modiano: In het café van de verloren jeugd

Het café van de verloren jeugd in dit boek van Patrick Modiano is een café, de Condé, in Montparnasse. Daar treft de eerste verteller in dit boek, een student aan de academie voor mijnbouw, Louki aan, een jonge vrouw die hem fascineert en van wie hij graag meer zou weten. Ze zit daar met een boek voor zich op tafel, De verloren horizon, en lijkt op de vlucht te zijn voor iets of iemand. Om haar heen beweegt zich een grote groep personages, bohémiens, schrijvers, drinkers, losgeslagen jongeren luisterend naar namen als Tarzan, Zacharias, Ali Cherif en Don Carlos, maar ook ouderen zoals Adamov en Dr. Vala.

In het tweede deel komt Pierre Caisley aan het woord. Iemand die zich voordoet als een uitgever. Ook hij is geïnteresseerd in Louki, maar om een andere reden dan de student. Hij vraagt de student het schrift te leen dat Bowing, bijgenaamd de Kapitein, heeft gemaakt waarin die de bezoekers van het café heeft vastgelegd. Wanneer ze zijn binnengekomen en wanneer ze zijn vertrokken. Hoe ze heetten en waar ze woonden. Bijna drie jaar lang noteerde hij de namen van de klanten van de Condé, in de volgorde waarin ze binnenkwamen met de datum en het exacte tijdstip.

In het derde deel is Louki zelf de verteller. Ze vertelt over haar jeugd, haar huwelijk, haar ontmoeting met Jeannette die haar kennis laat maken met verdovende middelen. Ondertussen weten we van Pierre Caisley al dat haar werkelijke naam Jacqueline Delanque is en dat ze in haar jeugd een aantal keren is weggelopen. Eigenlijk is ze altijd op de vlucht.

Het slotdeel wordt verteld door de schrijver Roland, alhoewel dit ook niet zijn echte naam is. Hij heeft Jacqueline ontmoet bij Guy de Vere, een man die spiritistische sessies houdt. Deze man heeft grote invloed op Jacqueline en heeft haar het boek De Verloren Horizon te lezen gegeven. Roland krijgt een verhouding met Jacqueline en is in de drie voorgaande delen de schimmige figuur op de achtergrond. Het boek eindigt met de dood van Louki.

Het café van de verloren jeugd is weer een typische Patrick Modiano met veel namen van personen en plaatsen, ditmaal met name in Montparnasse en in Neuilly, een voorstad van Parijs. Hoe Modiano het elke keer weer flikt is onduidelijk maar zijn boeken blijven me fascineren ondanks dat er niet veel in gebeurt, zoals Arnon Grunberg het achterop dit boek zegt: "Modiano is een meester in het suggereren van welke emotie en sfeer dan ook."

Reacties

Populaire posts